Mijn allereerste halve marathon is een feit. Na veel getwijfel en onzekerheid of ik het wel zou halen, kan ik met heel veel trots aan jullie vertellen dat ik de Brussels Half Marathon uitliep. En nog sneller dan ik had verwacht ook, ondanks het moeilijke parcours dat door het hartje van Europa loopt. En één ding kan ik jullie nu al met zekerheid zeggen: dit was mijn eerste halve marathon, maar zeker niet m’n laatste. In deze blogpost vertel ik je alles over hoe ik mijn eerste halve marathon ervaren heb.
Een aantal weken geleden sloeg de onzekerheid toe. Ik was, weeral, gekwetst aan mijn Achillespees. En dat zo’n vier weken voor de Brussels Half Marathon. Op dat moment was er maar één optie: rusten en hopen dat de pijn weg zou gaan voor de halve marathon. Verre van ideaal, uiteraard. Want gedurende deze laatste weken, had ik net de meest intensieve trainingen gepland, ter voorbereiding van de halve marathon. Na een kleine twee weken gerust te hebben, pikte ik het lopen heel rustig aan weer op. Hoewel de pijn nog niet volledig weg was, sloeg ik er in om nog een beetje te trainen voor mijn eerste halve marathon. De laatste 5 dagen voor de halve marathon, was de pijn, wonder boven wonder, zo goed als volledig verdwenen.
Opgelucht ging ik op vrijdag nog een laatste keer lopen. Een klein half uurtje, volledig pijnloos. Dat betekende dat ik op zondag aan de start van de halve marathon alvast pijnvrij zou beginnen lopen. Dat was in ieder geval al een onzekerheid minder. Maar dat betekende nog niet dat ik het daarom gemakkelijk zou halen. Doordat ik de laatste weken mijn trainigsschema niet had kunnen volgen, voelde ik me helemaal niet voldoende voorbereid op deze halve marathon. Die onzekerheid nam, naargelang de grote dag dichterbij kwam, alleen maar toe.
Op zondag ging de wekker om 7:00. Alles stond klaar, inclusief mijn ontbijt dat ik de dag ervoor al had klaargemaakt. Het enige wat ik nog moest doen was me even opfrissen, aankleden en vertrekken. Om 7:30 vertrokken we zo naar Brussel. Mijn ontbijt ging in de auto maar moeizaam naar binnen. Ik was niet echt in vorm. Ik was nog moe, voelde me stijf en het was voor het eerst dit jaar ook héél erg koud. Gelukkig kon ik dankzij de NN Running Club rekenen op een zorgeloze aankomst. In de NN VIP Lounge stonden onze borstnummers, drank en ontbijt, kleedkamers en de verwarming ons op te wachten. Dat was al een grote zorg minder. Het enige waar ik me nog zorgen om moest maken, was de halve marathon zelf en mezelf.
Nerveus verranderde ik wel drie maal van outfit. Zou ik met een lange broek lopen? Of toch maar een short aantrekken? Doe ik een thermisch hemdje aan? Uiteindelijk besloot ik om toch mijn short aan te trekken en naar de starting box te vertrekken. Rond 10:40 werd het startschot gegeven. Mijn vriend heeft de hele afstand samen met mij gelopen. Aan de start was het erg koud, maar al snel nam de adrenaline de bovenhand. Ik had er dus goed aan gedaan om een short aan te doen. Na de eerste kilometers besefte ik dat het eigenlijk vrij goed ging. Na 10 km versnelden we het tempo lichtjes. Vanaf de 17e km kreeg ik het wat moeilijker. De welbefaamde Tervurenlaan stond ons op de wachten en ik geraakte wat in paniek. Ik dacht dat ik het niet zou halen. Gelukkig kon ik op de aanmoedigingen van mijn vriend en het publiek rekenen.
Van zodra we de kilometer 19 voorbij waren, ging alles weer prima. Mijn benen waren uitgeput, maar het einde was in zicht. En hand in hand liepen we zo de finishlijn voorbij. Met een grote glimlach op het gezicht! Ik liep mijn allereerste halve marathon uit in 1:56. En dat terwijl mijn streefdoel 2 uur was. Ik was zo enorm opgelucht. Alles is uiteindelijk prima verlopen, ondanks mijn blessure. Na de finish besefte ik al snel dat het toch wel koud was. We snelden daarom onmiddelijk naar de NN VIP Lounge, waar een heerlijk warme pasta ons stond op te wachten. Wat een top service! Wat een top dag! Wat een top ervaring!
Ik kijk al uit naar de volgende uitdaging. Wat en wanneer die zal zijn, weet ik nog niet. En liepen jullie ook de Brussels Half Marathon? Hoe ging het bij jullie? Ik ben benieuwd naar jullie reacties. Laat ze hieronder zeker achter!