Train with Luna

Vandaag staan er nog exact drie weken voor de deur, alvorens ik mijn allereerste halve marathon ga lopen. Hoe dichterbij we komen, hoe zenuwachtiger ik word. Zoals ik al vertelde had ik voor de komende weken een strak trainingsprogramma van vier weken voorzien. Hoe mijn eerste week is verlopen en wat er de komende week op de planning staat, vertel ik je in deze blogpost. En ik ga meteen heel eerlijk zijn… Het ging niet zoals verwacht.

Omdat ik een vrij drukke week voorzien had, wist ik dat deze week heel moeilijk zou worden om mijn trainingen in te plannen en te schuiven. Zoals voorzien, ging mijn eerste looptraining van de week op maandag door. Op het programma stond een intervaltraining en die ging heel erg goed. Vervolgens fietste ik op dinsdagavond de beentjes een halfuurtje los op de hometrainer. Tot daar ging alles prima. Mijn tweede looptraining van de week zou woensdag plaatsvinden, omdat ik donderdag- en vrijdagavond al plannen had. Maar na een enorme drukke dag op het werk, kwam ik  woensdagavond thuis en ben ik er niet in geslaagd om mezelf te motiveren om nog te gaan lopen. Die dag had ik voorzien om een looptraining van 70 minuten te doen, maar de vermoeidheid nam de bovenhand. Ik besloot dus om die dag gewoon even niets te doen.

Maar met slechts 4 weken voor de boeg voor de Brussels Half Marathon, kon ik het me uiteraard niet permitteren om een training zomaar over te slaan. Ik besloot dus om mijn plannen voor vrijdagavond te veranderen, om toch mijn looptraining in te halen. Na een enorm drukke week op het werk achter de rug te hebben, was dat uiteindelijk nog niet zo’n slecht idee. Op vrijdag ging ik dus rustig 70 minuten lopen en liep ik in totaal dan zo’n 12 km. Om geen drie dagen na mekaar te lopen, sloeg ik de korte looptraining van 30 minuten die op zaterdag gepland stond wel over en verving ik deze door een uurtje naar de fitness te gaan.

Maar tijdens het fitnessen voelde ik het al. Ik heb weer last aan mijn Achillespees. Maar deze keer niet aan mijn rechtervoet, maar aan mijn linkervoet. Dit, drie weken voor de halve marathon, is echt niet ideaal. Honderden vragen doorkruisten mijn gedachten. Ga ik de halve marathon kunnen lopen? Hoe lang ga ik moeten rusten? Hoe ga ik aan mijn kilometers geraken? Ga ik dan wel in vorm zijn? Heb ik weer een Achillespeesontsteking? Heb ik 6 maanden lang getraind voor niets? Naargelang de dag vorderde en de pijn niet minderde, nam de stress en teleurstelling alsmaar toe. Daarom besloot ik om op zondag niet te gaan lopen. Ik ga mezelf nu een aantal dagen rust gunnen, om mezelf (hopelijk) toch nog klaar te kunnen stomen voor de Brussels Half Marathon.

Zoals je ziet, is het opstellen van een trainingsschema handig. Maar uiteraard zal het je niet altijd lukken om je daar voor de volle 100% aan te houden. Het belangrijkste is uiteindelijk om te luisteren naar jezelf. Als je voelt dat het een dag niet gaat, heeft het geen zin om jezelf te verplichten om toch te gaan. Sporten moet een plezier blijven en geen verplichting. Heb je een dag geen zin? Doe dan iets anders of haal je training later in. Ben je lichtjes gekwetst of ziek? Neem dan een aantal dagen rust. Uiteraard is dit ter voorbereiding van zo’n halve marathon niet ideaal. Maar als het moet, dan moet het. Ik ga er nu niet in slagen om de komende weken mijn kilometers te halen. Dat weet ik nu al. Maar op die manier slaag ik er misschien wel nog in om de halve marathon uit te lopen. Waarschijnlijk wat trager dan voorzien, maar dat maakt me niet uit. Wat voor mij telt, is om er nu alles aan te doen om toch deel te kunnen nemen.

Wat staat er dus volgende week op de planning? Wel, ik heb geen flauw idee. Normaal gezien zou ik in het weekend 21 km gaan lopen, maar of dit haalbaar is? Daar vrees ik voor. Deze week dus jammer genoeg geen trainigsschema voor mij. Alles zal afhangen van de evolutie van de pijn in mijn Achillespees.