Mijn vakantie zit erop. Maandag begin ik weer met werken. En het lijkt erop dat de zomer nu ook echt plaats heeft gemaakt voor een kil herfstseizoen. Het is wel weer even wennen aan dit herfstig weer, wanneer je de laatste voorbije maanden hebt kunnen genieten van een schitterende en extreem warme zomer. Maar lopen in de herfst heeft uiteraard ook zo zijn voordelen. Al moet ik toegeven dat ik het mooie Italië al wel begin te missen. Ik heb zo’n vermoeden dat het weer hier in België daar wel een rol in speelt. Zoals ik in mijn vorige blogpost al vertelde, gingen mijn vriend en ik de voorbije twee weken naar het Gardameer in Italië. We gingen er voornamelijk om de batterijen op te laden, maar ook om er te doen wat we allebei het liefste doen: sporten.
In totaal nam ik twee volledige weken verlof en daarvan zijn we 10 dagen naar Italië gegaan. Ik ben naar daar vertrokken, zonder strak vooropgesteld loopschema. Ik zou doen waar ik zelf zin in had en op het moment zelf beslissen. In Italië ging ik daarbij vier keer lopen en één keer fietsen. In totaal liep ik dus 35,3 km en fietste ik er 30. Achteraf bekeken ben ik hier wel blij mee, want ik sportte vijf van de tien dagen. Ook de andere dagen hebben we nooit stilgezeten. Alle dagen gingen we de omgeving bezoeken en eindigden we onze dagen gemiddeld met zo’n 15.000-20.000 stappen per dag. Een luie vakantie was het dus zeker niet. Nu ja, we moesten de pizza’s en pasta’s toch op de één of andere manier proberen compenseren?!
We vertrokken op zondagochtend 9 september richting Innsbruck. Daar hadden we een hotel geboekt om te overnachten. Op maandag reden we dan verder naar Italië en kwamen we in de namiddag aan. Na twee lange dagen in de auto gezeten en gereden te hebben, besloot ik daarom dinsdagochtend mijn loopschoenen aan te trekken en voor een kort rondje te gaan. De benen waren wat vermoeid en moesten vooral ook wennen aan de hoogteverschillen van Italië. Daarom liep ik dinsdag 6,5 km. Genoeg voor de eerste keer. De twee volgende trainingen liep ik wat meer, namelijk zo’n 10 km. De vierde en laatste training in Italië sloot ik af met wat meer dan 8 km.
De eerste twee trainingen in het warme Italië gingen eerlijk gezegd wel moeizamer dan ik had verwacht. Waarschijnlijk omdat ik het niet gewoon ben om hoogtes op te zoeken. En de temperaturen zullen ook wel een rol meegespeeld hebben. De derde looptraining, waarbij ik 10 km liep, en de laatste training, waarbij ik 8 km liep, gingen al een stuk vlotter. De hellingen voelden minder zwaar aan, ik geraakte gewend aan de temperaturen en ik slaagde er ook in om sneller te recupereren. Het was voor mij dus een geslaagde vakantie en ik ben tevreden dat ik heb kunnen doen wat ik wou doen. Ik heb mezelf en mijn lichaam weer wat beter leren kennen. En ik weet nu waarop ik de komende weken wat harder moet gaan werken: de hoogteverschillen. Iets wat ik tot nu toe altijd wel probeerde vermijden. Maar als je wilt evolueren, moet je ook je zwakke punten onder ogen kunnen zien en hier keihard op werken!
Train with Luna 